Dit is het laatste, vierde, advies van de TCB over het experiment Duurzaam stortbeheer, waarbij gekeken wordt of het emissiepotentieel van verontreinigingen in stortplaatsen kan worden verminderd, zodat de nazorg voor stortplaatsen aanzienlijk kan worden beperkt. Het advies heeft betrekking op de extra methaanemissie die het gevolg kan zijn van deze processen en de mogelijkheden om deze (ongewenste) extra emissie te verminderen. Op basis van de studie Methaanreductie bij PDS-locaties concludeert de TCB dat het aanbrengen van een methaanoxiderende laag de enige methode lijkt die tot een significante reductie van de methaanemissie kan leiden. De TCB deelt de conclusie van deze studie dat deze methode nog niet is bewezen en tot onevenredig hoge kosten leidt. De TCB denkt dat het mogelijk zou moeten zijn de kosten van een methaanoxiderende laag te reduceren door technische innovatie en beveelt aan daar onderzoek naar te laten verrichten. Voor de pilot-stortplaatsen biedt dit onderzoek geen oplossing, omdat de pilot al snel van start gaat. Wellicht kan dit onderzoek bijdragen aan de reductie van methaanemissie op andere stortplaatsen. De TCB stelt voor een afweging te maken van de mogelijke gevolgen van de extra methaanemissie ten opzichte van de voordelen van duurzaam stortbeheer. De conclusie van deze afweging zou kunnen zijn dat de als relatief gering ingeschatte extra methaanemissie wordt geaccepteerd. Indien het nodig wordt geacht maatregelen te nemen om de extra methaanemissie ten gevolge van duurzaam stortbeheer te reduceren, dan vindt de TCB het zinvoller om dit niet uit te voeren op de stortplaatsen van het project Duurzaam stortbeheer maar elders, waar voor minder kosten een groter effect bereikt kan worden.